Η Κύθνος είναι το καλοκαίρι στην Ελλάδα. Τελεία.
Κύθνος το μαγευτικό Ελληνικό καλοκαίρι
Δεν ξέρω για ποιο λόγο μπορεί να μην την έχεις επισκεφθεί ακόμη, αλλά μην το καθυστερείς άλλο. Πήγα πέρυσι, φέτος και σκοπεύω να επιστρέφω κάθε χρόνο για να “αποθηκεύω” λίγη γαλήνη, απαραίτητη για κάθε άγριο χειμώνα.
Από τη Ραφαέλλα Ράλλη
Στην Κύθνο, πήγα πέρυσι πρώτη φορά και ήταν μία κοντινή λύση ανάγκης για εμάς, καθώς είχε προηγηθεί ένα σοβαρό πέσιμο που μου κατέστρεψε με καραμπόλα άδεια και συνεπώς καλοκαιρινές διακοπές. Ψάχναμε να πάμε σε κάποιο κυκλαδονήσι σχετικά κοντά στην Αθήνα, για ένα σύντομο τριήμερο (ούτε) ξεχαρμάνιασμα. Η Τζια ξέραμε πως θα ήταν υπερπλήρης, οπότε η προσπάθειά μου κατευθείαν επικεντρώθηκε στην ανεύρεση καταλύματος στην Κύθνο.
Να μη στα πολυλογώ, νομίζω πως πρέπει να μίλησα με το ολόκληρο νησί και ήταν όλο “κρατημένο” για το πρώτο σαββατοκύριακο του Σεπτεμβρίου που μας ενδιέφερε. Μαύρη απελπισία και αφού είδα κι απόειδα, αποφάσισα να κάνω ένα τηλέφωνο τελευταίο και αν δεν έχουν να μας φιλοξενήσουν ούτε κι εκεί, θα έψαχνα σε άλλο νησί. Ως εκ θαύματος, η τύχη μου χαμογέλασε και βρεθήκαμε τέσσερις μέρες μετά να πλέουμε σε πελάγη κανονικά και ευτυχίας μαζί που παραδόξως τα καταφέραμε έστω και αργοπορημένα.
Ακριβώς επειδή περάσαμε φανταστικά πέρυσι και παρότι δε μου άρεσε ποτέ να επισκέπτομαι κάθε καλοκαίρι το ίδιο μέρος με το σκεπτικό πως είναι ωραιότερο να γνωρίζεις νέους προορισμούς, το ίδιο σαββατοκύριακο και φέτος, επιστρέψαμε στην Κύθνο. Γιατί η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως και ό,τι δεν εμπεδώσαμε την προηγούμενη χρονιά, έπρεπε να αποτυπωθεί ανεξίτηλα στο μυαλό μας αυτήν.
Κύθνος το έξυπνο νησί
Δεν ξέρω πως να περιγράψω με σαφήνεια την ανεξήγητη γαλήνη που έχει τυλίξει αυτό το νησί. Είναι κάτι που αισθάνεσαι αμέσως μόλις πατήσεις το πόδι σου στον Μέριχα, το λιμάνι όπου δένει το καράβι. Η Κύθνος είναι ο τόπος που από τη στιγμή που θα φτάσεις είναι λες και πιέζεται αυτόματα το pause στο χειριστήριο του χρόνου και όλα εξελίσσονται πιο ήρεμα, με κάποιο ανεξιχνίαστο τρόπο. Μην περιμένεις καμιά τρελή νυχτερινή ζωή. Δε θα την αγαπήσεις για τη βαβούρα της. Θα την ερωτευθείς όμως για τις παραλίες της που είναι αμέτρητες, διότι έχει ένα σωρό απάνεμους κολπίσκους, και στην πλειοψηφία τους είναι εντελώς ανοργάνωτες.
Θα είστε εσείς και τα αρμυρίκια, αν εξαιρέσεις την Απόκρουση και την Επισκοπή με τα Coconuts & Πουντάκι beach bars τους αντίστοιχα. Φανταστική επίσης και η παραλία Ποταμιά. Είναι κρυμμένη πίσω από τα γραφικά τουριστικά Λουτρά όπου λέγεται ότι την έβγαζε τα καλοκαίρια το βασιλικό ζεύγος Όθωνας και Αμαλία εξαιτίας των ιαματικών τους πηγών που υπάρχουν ως σήμερα. Εξ ου και η δεύτερη ονομασία του νησιού “Θερμιά”.
Οι εγκαταστάσεις βέβαια, είναι από τον καιρό εκείνο, οπότε μάλλον καλύτερα για σένα να περιοριστείς στο να πλατσουρίσεις στο καυτό σημείο της παραλίας όπου καταλήγουν οι πηγές. Εξαιρετικός και ο Άγιος Σώστης, τα κολπάκια Κουρί και Ζογκάκι, η Μικρή και η Μεγάλη Άμμος και οι Αντώνηδες στην Κανάλα, αλλά όλος ο χαμός γίνεται για μία παραλία που κατά πάσα πιθανότητα σαν εικόνα την έχεις ήδη δει σε κάποια ιστοσελίδα που προωθεί τις ελληνικές ομορφιές. Ο λόγος για την ξακουστή Κολώνα που απλώνεται λίγο μετά την Απόκρουση και που με μία λεπτή λωρίδα άμμου βρίσκεσαι ανάμεσα σε δύο παραλίες χωρίς να ξέρεις ποια να πρωτοδιαλέξεις για να βουτήξεις.
Ατέλειωτες παραλίες και όμορφη νυχτερινή ζωή στο νησί
Υπολόγισε πως θα βάλεις κιλά. Αποκλείεται να μη σου ανοίξει η όρεξη, αποκλείεται να μη σε κεράσουν, αποκλείεται να μην απολαύσεις περισσότερο τις γευστικές “αμαρτίες”. Θα χορτάσεις ντόπια προϊόντα, ψάρι και θαλασσινά, αρκεί να ψάξεις- και μάλιστα σε συνδυασμό με την εκπληκτική θέα που θα συναντάς παντού, θα αναγκαστείς να κάνεις το κινητό ή τη φωτογραφική μηχανή προέκταση του χεριού σου για να μπορείς να απαθανατίσεις ό,τι βλέπεις.
Είτε τρώγεται είτε όχι. Στα Λουτρά, πας οπωσδήποτε στο Sofrano του Γιάννη Βογιατζή αρχικά για πρωινό, και το τιμάς δεόντως επίσης για ολόφρεσκα θαλασσινά και μαγειρευτά, για το μελοχτάποδο και το ντιπ θάλασσάς του (γευματίζεις σε τραπεζάκια πάνω στην άμμο), και μετά στο καπάκι πας στο Γευσιθέα για το πιο αυθεντικό χειροποίητο παγωτό που έχεις δοκιμάσει ποτέ, με την πιο απίθανη ποικιλία. Εκεί, όταν λένε μπάλα παγωτού, εννοούν μπάλα του τέννις!
Λίγο πιο πέρα, στην Αγία Ειρήνη, θα βρεις το Άριας Γεύσεις που είναι σελεμπριτοφωλιά (και ok, δε είναι το καλύτερο όλων), νόστιμο, αλλά λιγάκι τσιμπημένο στις τιμές. Στη χώρα, τιμάς δεόντως το Στέκι του Ντέτζη με την αυλή κάτω από τον μύλο και τα αστέρια, το Tratamento για παραδοσιακά γλυκά, την Αμορούζα και την Αποκάλυψη για χαλαρό ποτάκι και πες μας αν σου άρεσε περισσότερο από τα καυτά μπαρ στα Χανιά.
Στη Δρυοπίδα, θα πας για να βολτάρεις, είναι το χωριό με ενεργό πολιτιστικό σύλλογο, έργα του οποίου θα συναντήσεις παντού και εκείνο που συγκεντρώνει τους περισσότερους κατοίκους τον χειμώνα. Στάσου να δοκιμάσεις στο Χάρτινο Καράβι, τον τέλειο καγιαννά του και το μελωμένο του κότσι.
Τέλος, μην ξεχάσεις την Κανάλα. Εκεί δεσπόζει η Παναγιά η Κανάλα, που σύμφωνα με τον θρύλο βρήκαν την ομώνυμη εικόνα ψαράδες σε ένα κανάλι κάπου μεταξύ Κύθνου και Σερίφου. Η θέα είναι απλά αποστομωτική, ανάμεσα στα πεύκα και το απέραντο γαλάζιο. Πριν φύγεις, υπολόγισε πως πρέπει να φας στο Αρχιπέλαγος και να προμηθευτείς στο δρόμο της επιστροφής ντόπιο μέλι που με την πρώτη κουταλιά θα καταλάβεις πως δεν έχει καμία σχέση με ό,τι έχεις γευτεί ως τώρα από τη Μελισσένια.
Για να “μορφωθείς” για το νησί, διάβασε εδώ, και εδώ. Ωστόσο, ό,τι και να διαβάσεις, όσα και να σου γράψω, καλύτερα να ταξιδέψεις προς τα κει. Δε σου εγγυώμαι ότι θα την αποχωριστείς όσο εύκολα νομίζεις.